از روزنامهنگاریِ بحران تا بحرانِ روزنامهنگاری
به مناسبت روز خبرنگار | نقل از توییتر هادی خانیکی
روزنامهنگاری از جمله حرفههای پرخطر در شرایط بحرانی جامعه ماست. امروز باید یادی کرد از خبرنگارانی که بر اثر ابتلا به کرونا جان خودشان را از دست دادند از جمله دوستانی مثل سهیل گوهری و روحالله رجایی.
و یاد دو خبرنگار مظلومی که در ایفای نقششان به عنوان روزنامهنگاران بحران جانشان را از دست دادند: مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی که هر دو با جامعه دانشگاهیان این حوزه هم پیوند داشتند.
امروز علاوه بر شرایط پرچالش اجتماعی، روزنامهنگاران حرفهای هم در موقعیت مطلوبی نیستند، به این دلیل که از منطق روزنامهنگاری به لحاظ نظری دور شدهاند و به مسائل اساسی مثل آزادی مطبوعات، مسئولیت اجتماعی و استقلال حرفهای کمتر توجه میکنند و درگیر مسائل آنی هستند.
ما به دلیل بحرانهای مختلفی که جامعه ما با آن روبروست، نیازمند روزنامهنگاری بحران هستیم اما خود روزنامهنگاری هم در بحران است. برای گریز از این بحرانها و برای اینکه خبرنگاران بتوانند در ارتباطات بحران مؤثر باشند باید به آرمانهای روزنامهنگاری بازگردیم.
ما امروز نیازمند احیای آرمانها و ملزومات پایهای روزنامهنگاری هستیم. خبرنگاران هم باید مورد حمایت قرار گیرند و نهادهای حامی آنها تقویت شوند و توسعه یابند و همه از شهروندان عادی تا نهادهای حاکمیتی، مدنی و علمی از این نوع روزنامهنگاری بازاندیشی شده حمایت کنند.